ลิ้นชัก หมายถึง น. ส่วนที่สอดอยู่ในช่องด้านหน้าตู้และโต๊ะเป็นต้น รูปคล้ายหีบไม่มีฝา ชักออกและผลักเข้าได้.
น. ภาวะที่ลิ้นไม่สามารถทำงานได้เป็นปรกติเนื่องจากการหมดสติเป็นต้น.
(สํา) ว. ที่พูดจาตลบตะแลงเชื่อไม่ได้.
(สํา) ว. ที่พูดจาตลบตะแลงเชื่อไม่ได้.
(สำ) ว. ที่พูดจากลับกลอกเชื่อถือไม่ได้.
ว. ที่พูดจาคล่องแคล่วไพเราะน่าฟัง.
ว. มีศิลปะในการเจรจาให้สำเร็จประโยชน์และเป็นที่พอใจด้วยกันทุกฝ่าย.
น. ส่วนปลายล่างของกระดูกอกที่ย้อยลงมาในผนังหน้าท้องส่วนบน.